Tekenen kun je leren, het is een vaardigheid.
Jonge kinderen tekenen eigenlijk alles. Kleuters zullen niet snel zeggen dat ze iets niet kunnen tekenen. Het lijkt erop dat de tekenvaardigheid zich tot een jaar of 10 ontwikkeld en dat het daarna stopt. Veel volwassenen tekenen nog op een kinderlijke manier.
De tekenkunst van kinderen staat in verband met de ontwikkeling van de hersenen. In de eerste kinderjaren zijn beide hersenhelften nog niet gespecialiseerd. De hersenhelften gaan geleidelijk al meer met elkaar samen werken. Rond het 10 jaar is dit voltooid. Een kind ervaart in die periode bij het tekenen voortdurend conflicten.
Kinderen van ongeveer 10 jaar worden steeds zelfstandiger en zelfbewuster. Het magisch denken is over en ze gaan de wereld onderzoeken. Ze willen weten hoe dingen in elkaar zitten. Wat tekenen betreft willen ze dingen weergeven zoals ze er in het echt uitzien. Ze tekenen hun lievelingsonderwerpen elke keer weer. Ze proberen de werkelijkheid zo goed mogelijk te benaderen. Als de tekening er niet “echt” uit ziet vinden ze de tekening mislukt. Als een tekening vaak “mislukt” stoppen veel kinderen met tekenen.
Kinderen van die leeftijd hebben veel zelf kritiek. “Het is stom, lelijk, ik kan het niet.” Opmerkingen van ouders of leraren over de gemaakte tekeningen maakt dat kritische kinderen nog kritischer kijken naar hun tekeningen kijken en ze kunnen uiteindelijke stoppen met tekenen. De zelf kritiek komt van het linkerhersenhelft. De linkerhersenhelft zet al haar symbolen in. Ziet de tekening er daardoor kinderlijk uit dan komt ze vervolgens met denigrerende opmerkingen.
Degene die doorgaan met tekenen hebben een manier gevonden om wel in de rechter hersenhelft te komen en te blijven. Sommige mensen vinden dit spontaan maar je kunt die vaardigheden ook aanleren. We leren kinderen tenslotte ook lezen en rekenen.
Om in de rechterhersenhelft te komen en te blijven is: Stil zijn / niet praten een belangrijke voorwaarde. Het zijn vaak rustige en stille kinderen die goed kunnen tekenen. (Zonder gelijk met meditaties en new-age muziekjes te beginnen is “niet praten” een manier om in de rechterhersenhelft te komen.
Sommige mensen vinden het eng om in de rechterhersenhelft te zitten. Het tijdloze gevoel geeft ze het idee dat ze de controle verliezen. Op het moment dat we praten zitten we alweer in de linkerhersenhelft.
Het lukt tegenwoordig niet zo makkelijk om stil te zijn. We zijn druk met van alles en nog wat en daarnaast is er veel afleiding. Door o.a muziek en beeldend werk kunnen we weer in contact komen met de stilte en rust in ons zelf. Als we weer in contact staan met die stilte en rust kunnen we de dagelijkse stress / druk / spanning makkelijker hanteren.
Bron Mona Brookes , Betty Edwards